Dinsdagmiddag waren we te gast in het MuHKA, je weet wel, dat gebouw waar Tom Waes enkele weken geleden onopgemerkt een schilderij had binnengesmokkeld.
We vroegen aan de mevrouw aan het onthaal of het mogelijk was om in het café van het museum te filmen. Vreemd genoeg werd er amper of geen probleem van gemaakt. "Tuurlijk mag dat. Zolang jullie maar geen beelden van het museum zelf maken."
Wij dus naar boven en we leggen de situatie meteen uit aan de mensen die achter den toog staan. "Geen probleem", klinkt het.
Maar het ging net iets te makkelijk blijkbaar. Iemand van het museum kwam ons vertellen dat we een papier moesten ondertekenen. Zo zouden we ermee akkoord gaan dat we de beelden enkel voor schoolgebruik zouden houden (alsof we iets anders van plan waren natuurlijk). Voor ons echter geen probleem en we wilden het document gerust tekenen.
Dan begon het spelletje echter. Een mevrouw vertelde ons dat ze het papier ging halen. Toen was het ongeveer 13u20. Om 13u50 kwam de mevrouw terug, maar ... ze kon het papier nergens vinden. We hadden om 14u een afspraak in het Zuiderpershuis dus besloten we tegen de klok van drie terug te keren.
Om drie uur stonden we uiteregend terug aan het onthaal van het museum. Daar ging het papier namelijk klaar liggen. Vriendelijk vroegen we of we het papier konden ondertekenen. Dat ging niet, want ... inderdaad, het papier was er nog niet. De mevrouw aan het onthaal (niet meer dezelfde als een uur eerder) begon vervolgens haar collega te verwensen omdat die ons zonder toelating had binnengelaten.
"Je moet eerst een aanvraag indienen, dan moet je een antwoord terugkrijgen en daarmee naar hier komen", vertelde ze ons. Ons kon het niet bepaald veel schelen, want we hadden onze beelden al. We hebben vervolgens dan enkel onze namen op een papier moeten zetten.
Zo'n slechte communicatie toch ... waar hebben we dat nog gezien?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten